دیشـب بـه سیل اشک ره خواب می‌زدمنـقـشی بـه یاد خـط تو بر آب می‌زدمابروی یار در نـظر و خرقـه سوخـتـهجامی بـه یاد گوشـه مـحراب می‌زدمهر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجـسـتبازش ز طره تو بـه مـضراب می‌زدمروی نـگار در نـظرم جـلوه می‌نـمودوز دور بوسـه بر رخ مـهـتاب می‌زدمچشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگفالی به چشـم و گوش در این باب می‌زدمنـقـش خیال روی تو تا وقت صـبـحدمبر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدمساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفـتمی‌گفـتـم این سرود و می ناب می‌زدمخوش بود وقـت حافـظ و فال مراد و کامبر نام عـمر و دولـت احـباب می‌زدمHafez, ghazal 320With a flood of tears, to sleep, I found my wayThinking of you, in vain, I'd long and prayTo the vision of your brow I lost my cloakI'd drink to the corner of the altar, old and gray.Each thought that like a bird flies out as wordsThe strings of your hair would pluck and play.Your face, like a vision, in my mind would form and fadeI kiss the face of the moon from far away.My eyes follow the wine-bearer, ears the harpPerhaps my eyes and ears my fortune would say and sway.Till the morn, I paint the picture of your faceOn the canvass of the eyes, while sleepless I lay.With every song, the bearer would give me a cupI'd sing a song, then drink without delay.Happy was the time, Hafiz, and good fortuneIn the name of long life and lovers every dayTranslation: Shahriar Shahriarihttp://www.hafizonlove.com