მანანა მენაბდე "სტვენს ბულბული"ბესარიონ გაბაშვილი -- "სტვენს ბულბული"სტვენს ბულბული ვარდსა ზედა,ხმა საბრალოდ მეამედა;კოცნა ვეღარ გაებედასაბრალო აირა,ხმა დამთვრალო აირა,მაისობ, ისარს ისობ,ის გიხარის, ვაი, რა!ეტყვის: \\"ვარდო, შენი სახეოდეს ვნახე, მექმნა მახე!შენსა ფერსა სული ვახე!საბრალო აირა,ხმა დამთვრალო აირა,მაისობ, ისარს ისობ,ის გიხარის, ვაი, რა!ვარდმან პირი არა შალა:უმზეობით დაემალა;ბულბულს სული გაეცალა!საბრალო აირა,ხმა დამთვრალო აირა,მაისობ, ისარს ისობ,ის გიხარის, ვაი, რა!ყელი გარდაგდო ბულბულმა,სიცოცხლის ცვარ-დაგუბულმა.შეჰბრალდა, ხმა-ჰყო სუმბულმა!საბრალო აირა,ხმა დამთვრალო აირა,მაისობ, ისარს ისობ,ის გიხარის, ვაი, რა!ვარდს ბულბული შეეწყალა,ლალის ფარდა გარდაშალა;მაჯნუნს მიხვდა სულის ძალა!საბრალო აირალხმა დამთვრალო აირა,მაისობ, ისარს ისობ,ის გიხარის, ვაი, რა!.