"Пагоня" ("Vytis"/"Pogoń") - гімн Беларусі-Літвы на словы Максіма БагдановічаHimn piaje Mužčynski Chor "Vunija"Толькі ў сэрцы трывожным пачуюЗа краіну радзімую жах, -Успомню Вострую Браму святуюІ ваякаў на грозных канях.У белай пене праносяцца коні, -Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць...Старадаўняй Літоўскай ПагоніНе разбіць, не спыніць, не стрымаць.У бязмерную даль вы ляціце,А за вамі, прад вамі - гады.Вы за кім у пагоню спяшыце?Дзе шляхі вашы йдуць і куды?Мо яны, Беларусь, паняслісяЗа тваімі дзяцьмі ўздагон,Што забылі цябе, адракліся,Прадалі і аддалі ў палон?Бійце ў сэрца іх - бійце мячамі,Не давайце чужынцамі быць!Хай пачуюць, як сэрца начаміАб радзімай старонцы баліць...Маці родная, Маці-Краіна!Не ўсцішыцца гэтакі боль...Ты прабач. Ты прымі свайго сына,За Цябе яму ўмерці дазволь!..Усё лятуць і лятуць тыя коні,Срэбнай збруяй далёка грымяць...Старадаўняй Літоўскай ПагоніНе разбіць, не спыніць, не стрымаць.[1916 год]Whensoever my anxious heart, tremblingWith fear for our land, starts to bleed,The Vostraja Gate I remember,And the warriors on their dread steeds.Flecked with white foam, those steeds, onward straining,Gallop and charge, grimly snort...Pahonia of Old Lithuania,None can conquer them, stay them or halt.Into measureless distances flying,Behind you, before, years extend...After whom do ye chase, swiftly hieing,Where lie your paths, whither they wend?Maybe, Belarus, they are racingAfter thy sons, neglectful of thee,Who forgot thee, thy memory effacing,Sold, betrayed thee into slavery.Strike them deep in the heart with swords brandished!Let them not into foreigners turn!Let them feel in the night their hearts' anguishFor their true native land ache and burn...My dear Mother, my own Mother-Country,Let there never be end to that ache...Forgive! Take back thy son in thy bounty,Permit him to die for thy sake!The steeds fly and fly, onward straining,Silver harness resounds in assault,Pahonia of Old Lithuania,None can conquer them, stay them or halt.[translated by Vera Rich]