Мавлоно

Мавлоно Ҷалолидини Балхӣ солҳо ва қарнҳост, ки бо осору ашъори ноб, ирфонӣ ва иҷтимоии хеш ва бо диду пиндори ҷаҳониаш таваҷҷӯҳи одамони дорои мазҳабу кеш, миллият ва нажоди мухталифро ба сӯи хеш мехонад.Яке аз вижагиҳову хусусиятҳои шеъри ӯ, андешаи ӯ, пиндору гуфтору рафтори ӯ ин, албатта, бидуни тардид тааллуқият ба ҳама инсонҳост, новобаста аз синну сол ва новобаста аз адёну мазоҳиби динӣ.Осори ӯ лаҳза ба лаҳза ба таври такрор ба бозор меоянд ва мардумонро ба самти худ мекашанд. Ва солҳову қарнҳост, ки Мавлавихониву Маснавихонӣ аз суннатҳои дилписанди аҳли адаб ва шефтагони ашъори Мавлоно гашта, шӯҳрати ҷаҳонӣ ёфтааст.

Насихати Хазрати Мавлоно., Гушодадаст бош кумак кун, (мисли руд), Бо шавкату мехрубон бош, (мисли хуршед), Агар касе иштибох кунад онро бипушн (мисли шаб), Вакте асабони шуди хомуш бош, (мисли марг), Мутавозеь бош ва кибр надошта бош, (мисли хок), Бахшиш ва авф дошта бош, (мисли дарё), Агар мехохи дигар хуб бошанд, худат хуб бош, (мисли оина)

409