Язлар китә, җәйләр килә.

Әле генә кергән идем
Ак чәчәкле , языма,
Йөргән идем хискә тулып,
Уралып яз назына.

Шул арада җәй дә керде,
Яшел алмасын тагып,
Җир җиләге тулып пеште,
Кояшның нурын алып.

Кая гына чаба вакыт...
Өлгерәм дип, йөгерәм.
Гомер арбасын сөйрим лә
Сөренмәм дим, егылмам!

Агым судай ага вакыт,
Юа салган эземне,
Юа алмас ак кәгазгә
Язып куйган сүземне!

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова
Оренбург шәһәре 2023 ел

Җырың калды йөрәктә--

Үлмәдең , юк үлмәдең,
Күммәдек юк күммәдек.
Киттең әнкәй еракка-
Туганыңа кунакка,
Сагыш салып йөрәккә.

Төшемдә генә күрәм.
Әнкәй җылыңны тоям.
Килә кочып аласым,
Сөйләшеп утырасым,
Ә син, китеп барасың.

Үз сукмагыңнан атлап
Әкрен генә син көйләп,
Нидер әйтәсең килеп,
Әйләнеп син карадың,
Төшем икән уяндым.

Әнкәй китеп югалды,
Йөрәктә җыры калды.
Мәңге яшәр җыр булып,
Күңелем моңга тулып,
Агылды чишмә булып.

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова

Тукта сугыш

Зәңгәр күкнең йөзе кара,
Сугыш бара ни чара!
Сугыш дигән сүзе-үзе
Йөрәккә сала яра!

Сугыш кыры утта яна
Яшен түгә Җир -ана!
Күпме кеше канын коеп
Сугыш кырында кала!

Тукта сугыш, тукта! тукта!
Тыңла йөрәк тибешен!
Аккан суның, искән җилнең,
Җирнең тирән сулышын!

Кеше җаны-галләм җаны!
Җанны кисеп үтмә- син!
Якты булсын күкнең йөзе
Дөнья матур-дөнья киң...

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова
Оренбург шәһәре 2022ел.

Җылы язым кая югалган.

Язның җылы көне,кая качкан?
Көз салкыны, аны орлаган!
Яз кояшым кая киткән диеп,
Яшен түгеп язым , елаган.

Әйләнә дә килә кара болыт,
Кояшымны кая яшерде?
Бозлы яңгыр бозын бәреп яуды
Аткан чәчәк туңып өшеде.

Өй түрендә үскән алмагачым,
Чәчәк атып , акка күмелде.
Чәчәгенә салкын карлар кунып,
Алмагачның яше түгелде..

Май ае да үтеп китеп бара,
Бишмәтемне әле салмадым!
Ситце күлмәк киеп,рәхәтләнеп,
Ялан аяк җирдә, йөрмәдем!

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова
Оренбург шәһәре 2022 ел,май ае.

Газиз кешем-әнием

Әни-әни, газиз кешем минем,
Сиңа кайта минем уйларым.
Хәр мизгелең, истән чыкмый- хичтә
Йөрәгемдә сагыш моңнарым.

Вакыт юа диләр, яра эзен,
Төзәлми, ник, йөрәк ярасы?
Вакыт үткән саен якыная,
Шул, мизгелнең ике арасы!

Кызым, диеп, дәшә идең миңа,
Йомшак иде, әнкәй тавышың!
Күңел түрең- моңлы дарья иде,
Тыңлыйм хәзер, гомер агышын.


Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова.
Оренбург шәһәре 2022 ел.

Яшерәм мин күземне.

Яз кояшы, күктә нурлана,
Кар өстендә ,якты нур яна.
Карлар шилеп җиргә яттылар,
Кошлар очып безгә кайттылар.

Гөрләвекләр гөрләп йөгерә,
Яшел үлән читтә күренә.
Күңелкәем генә, ник моңсу?
Тыныч түгел, йөрәгем ярсу!

Исән имин, кышны үткәрдек,
Килеп кердек җылы язына.
Күңелем минем нигә икән?
Күмелми шул язның назына!

Гаебем бар кеше кебек мин,
Нигә сизәм икән үземне?
Башкаемны аска иям дә,
Яшерәм мин, нигә күземне?

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова
Оренбург шәһәре 2022ел.

Кунак булып кыш йөри.

Март аеның бураны,
Карны өеп тутыра.
Кышның китәсе килми,
Бусагамда утыра.

Кунак булып кыш йөри,
Ак карын или-или.
Үз көен үзе көйли
Йөрисе юлын бирми.

Яз кояшы югалган,
Аны болыт орлаган.
Язны җибәрми тора
Буран бурап котыра.

Кышны куам, кит инде,
Җылы язым кил инде!
Ап-ак карның өстенә,
Нурларыңны сиб инде.

Лилия Ф Гиматдинова-Хисамова
Оренбург шәһәре 2022 ел.