Описание:
Чароги Ахмадиро Хак биафрухт,
Касе пуф кард риши хешро сухт.
„Ай муъминон, аз Худованд парво бидоред ва сухани устувор бигуед, то корхоятонро барои шумо ислох кунад ва гунохонатонро барои шумо биомурзад, ва хар кас, ки аз Худованд ва Расули У итоат кунад (бидонад, ки) ба комёбии бузург ноил омада аст“ (Сураи Ахзоб: оёти 70 ва 71).
,,15. Барои он даъват кун ва чунон ки фармон ёфтаӣ, пойдорӣ варз ва аз паи хоҳишҳояшон марав ва бигӯ: «Ба китобе, ки Худо нозил кардааст, имон дорам ва ба ман фармон додаанд, ки дар миёни шумо ба адолат рафтор кунам. Худои барҳақ Парвардигори мо ва Парвардигори шумост. Аъмоли мо аз они мо ва аъмоли шумо аз они шумо. Миёну мову шумо ҳеҷ муҳоҷҷае (душмание) нест. Худо моро дар як ҷо гирд меоварад ва бозгашт ба сӯйи ӯст!», ( Сураи Шӯро)